Mendoza

Mendoza:

Inmiddels de 16e plaats die ik bezoek. Op de website zie ik dat ik inmiddels 6.283 kilometer heb afgelegd met de bus. Maar op het kaartje zijn dit rechte strepen terwijl het in werkelijkheid allemaal kronkelwegen zijn. Ik zou er dus niet raar van staan te kijken als ik hier nog eens 10% bij op kan tellen. Jezus wat is dat veel zeg, dat rijdt ik in me auto bijna in een jaar!!!!

Ik heb er weer een busrit van 18 uur opzitten maar heb de hele nacht doorgeslapen. Nou kun je de bussen hier ook niet echt vergelijken met die in Nederland. De gewone stoelen gaan tot een stand van130 graden, dan komt semi-cama met 160 graden en de beste met 180 graden de cama of ejectivo, wat dus gewoon helemaal plat is. 'T is maar net hoeveel je uit wilt geven. Voor mij maakt het inmiddels al niet meer uit, ik slaap in alle 3 prima. Sterker nog, ik ben bang dat ik inmiddels een van die mensen ben geworden die De rest overlast bezorgd. Als ik wakker wordt hoor ik van me buurman dat ik de koffie ronde heb gemist, wel heeft hij het doosjes met alle benodigdheden hiervoor voor me heeft bewaard. Dankbaar neem ik het aan maar zodra ik zijn gezicht zie, in combinatie met het feit dat hij meteen op een andere lege stoel gaat zitten, bevestigd dat ik ofwel heb liggen snurken maar misschien erger nog vannacht poepies heb gelaten.

Op Hostelworld heb ik van tevoren hostel Lao geboekt voor zeker wel 5 euro per nacht. Wat een verschil met de hostels in het zuiden waar je toch al gauw tussen de 15 en 20 euro per nacht kwijt bent. Ik heb mazzel want als ik om 8.00 uur aankom kan ik meteen me kamer in want mijn bed is al vrij. Na wat dingetjes gedaan te hebben stelt zich in de middag een jongen genaamd Brian aan me voor. Of ik zin heb om met hem en Nik mee te gaan naar een wijnhuis. Terwijl ik begin uit te leggen dat ik er net een busreis van 18 uur op heb zitten en dat dat misschien niet zo'n goed idee is, realiseer ik me ineens wat een dom gelul ik aan het uitkramen ben en zeg, ja natuurlijk ga ik mee.

Aangezien we dachten slimmer te zijn dan Google Maps moesten we, met gevaar voor eigen leven, tot 2 keer toe een drukke (snel)weg oversteken. Gelukkig hadden we nog geen wijn gelurkt en liep dit allemaal goed af. Aangekomen bij Bodega Tierras Altas van de familie Vargas Arizu krijgen we meteen een koud glas witte wijn en kunnen we nog even plaats nemen in de hangmatten alvorens de tour begint. Wat mij betreft is dit de beste wijntour ever. Voor 260 peso/11 euro krijgen we 2,5 uur uitleg over alles wat met wijn te maken heeft, hoe het gemaakt wordt en de trucjes hierbij, de verschillende druifsoorten en hoe de plant groeit, hoe bepaalde dingen zoals leeftijd en kwaliteit bij wijn te herkennen zijn en dit allemaal steeds met een gevuld glas in handen om ook de verschillende soorten te proeven natuurlijk. Na afloop kopen allemaal nog een flesje en gaan dan terug naar de stad. Ik heb namelijk de tip gekregen van de dame bij de tourist info eerder vandaag dat je vanavond toegang hebt tot het dakterras van het gemeentehuis om vanaf daar de zonsondergang te bekijken. Brian had inmiddels andere dingen te doen dus ging ik samen met Nik en een fles wijn op pad. Er waren hooguit 5 mensen op het dakterras wat het toch weer een kadootje maakte om hier de zonsondergang te mogen zien of was het misschien toch de wijn ;-). Daarna zijn we nog even uit eten geweest bij de Peruaan.Wat een geslaagde eerste dag in Mendoza. Ik weet nu al dat ik het hier erg naar mijn zin ga hebben. Jammer alleen dat de mensen die ik vandaag ontmoet heb, morgen alweer vertrekken.

De nieuwe lading mensen komt aan en ik merk dat ik al snel een klik heb met de meeste van hun. Gisteren toen we het gemeentehuis verlieten, zagen we een van de kantoren open staan en konden we het toch niet laten even een kijkje te nemen. Ik vond toen een boekje met daarin de agenda van alles wat er te doen was in Februari en heb dit toen meegenomen. Er stond voor vanavond iets in over een Colombiaanse band die zowel rock, tango, cumbia als folklore speelde. Ik stelde voor om erheen te gaan, alleen nog even uitzoeken waar het was want het boekje was voor de lokale bevolking en dus alleen in het Spaans.

Wat een top avond heb ik gehad zeg, we hebben gedanst, bier gekocht van iemand die rondliep met een koelbox, heel veel gegeten, maar het mooiste was toch wel weer om als enige tourist aanwezig te zijn op een feestje van de Argentijnen zelf. Aangezien we het ook zo leuk hadden met elkaar besloten we de volgende dag met ze allen naar Maipu te gaan om daar fietsen te huren en verschillende bodega's te bezoeken. Ook dit was weer een top dag met als afsluiter een asado/Argentijnse bbq georganiseerd in het hostel. Moe maar voldaan ga ik naar bed. Jammer dat ook deze groep mensen weer weg gaat morgen, maar zo gaat het er nou eenmaal aan toe in het reizigersleven, heel veel leuke mensen ontmoeten, maar helaas ook heel vaak afscheid nemen.

Ik ben dol op Mendoza, de stad met bijna één miljoen inwoners. Ik vind het heerlijk om gewoon door de straten te lopen zonder enig doel. Door de drukte om me heen vergeet ik soms compleet waar ik ben of waar ik naartoe wilde gaan. Ik loop compleet in beslag genomen door mijn eigen gedachten soms straal voorbij het hostel en als ik dan opkijk besef ik dat ik weer 10 minuten terug moet lopen. Maar het maakt me niet uit, deze stad voelt goed. Al wordt het wel tijd om een hostel met zwembad te gaan vinden.

Terwijl ik dit schrijf zit ik aan het zwembad van een villa, zo'n 20 minuten van het centrum vandaan. Dit huis is van de eigenaar van het hostel en hij wilde zelf een dag of 4 naar Chili dus kon ik hier naartoe. Inmiddels is hij al een week weg en heb ik het hier prima naar mojn zin. Niet dat ik veel boeiende dingen gedaan heb. Laten we zeggen dat ik even lekker vakantie gehad heb. En nu hoor ik jullie denken; vakantie, vakantie, je doet niet anders. Maar geloof me als ik zeg dat reizen en vakantie 2 heel verschillende dingen zijn.

In Mendoza zijn er heel veel verschillende dingen die je kunt doen voor schappelijke prijzen. Het belangrijkste natuurlijk de verschillende wijntours maar ook kun je hier wildwaterraften, lekker relaxen bij de hotsprings met baden van allerlei verschillende temperaturen, paardrijden, de Anconcagua beklimmen, naar de Uspallata vallei en ga zo maar door.

Maar ik heb helemaal niks van dit alles gedaan. Ik heb namelijk de beslissing genomen om de reis uit te gaan breiden. Ik ga naar Bolivia en Peru !!!!!! En daar kan dit allemaal veel goedkoper. Via Malou die ik eerder in Bariloche ontmoette kreeg ik de website Bolivia/Peruhop.com door. Via hun kun je je (bus)reis van te voren al uitstippelen en onderweg telkens aanpassen, ook bieden zij diverse excursies aan en helpen je bij het regelen van een slaap plaats onderweg. Voor mij dus een veilige manier om toch naar dit soort landen te kunnen zonder al teveel zelf te hoeven regelen en uit te moeten zoeken over deze iets meer armoedig en iets minder veilige landen. Ik heb er al helemaal zin in!!!! Nu alleen nog even beslissen of ik, zodra de eigenaar weer terug is, meteen naar Bolivia ga, of dat ik onderweg nog een aantal plaatsen in Argentinie mee pak.

De eigenaar is inmiddels terug en heeft me aangeboden wat langer te blijven in ruil voor het doen van wat klusjes. Geen hele moeilijke dingen, afvoer repareren, zwembad schoonmaken en lekke fietsbanden plakken. Dingen die ik eigenlijk wel leuk vind dus.. ik denk dat ik nog heel even blijf. Een paar dagen en dan door naar Bolivia!!!